June 15

Editorial 5 : It’s amazing, It’s fantastic !!! (Διαγ. ΕΚΠΑ ΄19)

Ξεκινάμε το πέμπτο τεύχος του περιοδικού μας με το μυαλό γεμάτο πληροφορίες από τον διαγωνισμό οδοντιατρικής του ΕΚΠΑ που συμμετείχαμε σαν σχολείο φέτος.   

Μπορεί, σε σχέση με πέρυσι να μην κερδίσαμε, εμείς όμως έχουμε να πούμε το εξής :  It’s amazing, It’s fantastic ! Απολάυσαμε όλη την υπόλοιπη εμπειρία !

✓  It’s amazing, It’s fantastic…  γιατί δεν έκανες το πατρόν μιας μπλούζας οδοντίατρου αλλά πήγες και γύρισες μια ταινία στο οδοντιατρείο ενός οδοντίατρου.(η κακία μας)
✓ It’s amazing, It’s fantastic… γιατί διάβασες όλη την βιβλιογραφία που σου έδωσε η οδοντιατρική σχολή του ΕΚΠΑ και… έπηξες.(O.M.G.)
✓ It’s amazing, It’s fantastic… γιατί μελέτησες πίνακες ζωγραφικής και παρουσίασες  την ταξική και κοινωνική διάσταση του επαγγέλματος του οδοντιάτρου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Τέλος, It’s amazing, It’s fantastic …γιατί αν και είσαι φιλόλογος  κατάφερες και δίδαξες στους μαθητές σου ό,τι μαθαίνουν για τα βιοϋλικά οι Χημ.Μηχανικοί στο 8ο εξάμηνο.

✓ Παρ΄ όλα αυτά όμως, η εμπειρία του να κάνεις εργασία και μάλιστα δύσκολη είναι αξέχαστη. Για αυτήν την εμπειρία πραγματικά λέμε… (άλλη μια φορά) It’s amasing, It’s fantastic !!!

Για αυτό συγχαίρουμε τα άλλα σχολεία και του χρόνου θα δηλώσουμε συμμετοχή γιατί… η αξία δεν βρίσκεται στο βραβείο αλλά στην προσπάθεια και την επιμονή. Κάπως έτσι δεν το έλεγε και ο ποιητής ; Αυτό που αξίζει είναι το ταξίδι !

Το υλικό που θα ακολουθήσει αποτελείται από :
Τα βίντεο : H ζωή μας δείχνει τα δόντια της και τα δόντια την ζωή μας
Την εργασία : Από τους Gallabou στην αναγεννητική ιατρική
Και συνοδεύεται από σχετικές κατασκευές και… σύγχρονα έργα τέχνης.
»Με κλίκ εδώ μπορείτε να δείτε το περιεχόμενο του project
Συμμετείχαν οι μαθητές :  
Μάνταλος Λάζαρος (εργασία)
Δελχά Μαρίλια (βίντεο)
Λουραντάκης Γιώργος (βίντεο)
Σάχι Ιωάννα (Κατασκευές και βίντεο)
Σαββίδου Ελένη (βίντεο)
Χόρτη Μαρία (βίντεο)
Σκορδυλάκη Κατερίνα (βίντεο)
Μαθιός Μάκης (κατασκευές)
Καραχρήστος Βασίλης (εργασία)
Μουσάς Βαγγέλης (εργασία) 
Υπεύθυνη περιοδικού και εργασίας : 
Αθανασοπούλου Κυριακή, Ιστορικός 

June 15

Η εργασία μας για τον διαγωνισμό οδοντιατρικής του ΕΚΠΑ 2019 !

Τα βίντεο (πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας) : 
H ζωή μας δείχνει τα δόντια της και τα δόντια την ζωή μας

Βίντεο για μαθητές δευτεροβάθμιας :  

Βίντεο για μαθητές πρωτοβάθμιας : “Και οι έξυπνοι… πάνε στον οδοντίατρο!”
(ή αλλιώς, “OMG… πονάνε τα δόντια μου” !)

H εργασία : Από τους Gallabou στην αναγεννητική ιατρική !

(κάντε κλίκ εδώ για προβολή σε μεγαλύτερο μέγεθος, σε άλλη καρτέλα)

H παρουσίαση μας : 

(κάντε κλίκ εδώ για προβολή σε μεγαλύτερο μέγεθος, σε άλλη καρτέλα)

Οι κατασκευές μας : 

(κάντε κλίκ εδώ για προβολή σε μεγαλύτερο μέγεθος, σε άλλη καρτέλα)

May 19

Γιατί βραβευτήκαμε… (Διαγ. ΕΚΠΑ ΄18 – Αρχαιολογία)

Προειδοποίηση !
Αν μας διαβάζετε από κινητό ή tablet, και τα widget αργούν ή έχουν πρόβλημα να φορτώσουν, κάντε κλίκ εδώ για το βίντεο, εδώ για την παρουσίαση, εδώ για τις κατασκευές και εδώ για την επιστημονική εργασία μας !
Για οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα πατήστε εδώ για να επικοινωνήσετε μαζί μας.

Το βίντεο…


Η παρουσίαση… 
(κλίκ στα βελάκια δεξιά και αριστερά εντός του κουτιού για περιήγηση)


Οι κατασκευές μας…
(κλίκ στα βελάκια δεξιά και αριστερά εντός του κουτιού για περιήγηση)


Η επιστημονική μας εργασία… 
(κλίκ στα βελάκια δεξιά και αριστερά εντός του κουτιού για περιήγηση)

May 19

And the oscar goes to… (Διαγ. ΕΚΠΑ ΄18)

Ένα όμορφο απόγευμα, της 18ης Μαΐου 2018, παγκόσμια ημέρα μουσείων, ανεβήκαμε στην Πλάκα. Και δεν το κάναμε απλά για την… πλάκα μας. 


Διαλέξαμε, ο καθένας, διαφορετικούς δρόμους και διαφορετικές ώρες. Άλλος έφτασε στις 16:00μ.μ, άλλος, 18:30μ.μ και άλλες, ξέρουν αυτές ποιες είναι, έφτασαν πολύ καθυστερημένες, νομίζοντας ότι είναι οι βασίλισσες της Αγγλίας ! 
Αφού θαυμάσαμε τις αρχαιότητες… όσοι μπορούσαμε, γιατί κομίζαμε τα εκθέματα, φτάσαμε στον προορισμό μας : την οικεία Κλεάνθους, δηλαδή, το μουσείο ιστορίας και τέχνης του Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. (Θόλου 5)

Εκεί λοιπόν ο κ. Κωνσταντίνος Μπουραζέλης, η κ. Γεωργία Κουρτέση – Φιλιππάκη, η κ. Ελένη Μαντζουράνη, ο αγαπητός κ. Πλάτων Πετρίδης (ο οποίος διαθέτει τρομερό χιούμορ), η κ. Μάρλεν Μούλιου, ο κ. Ευάγγελος Παπούλιας και η αγαπητή μας κ. Φαίη Τσίτου, την οποία ταλαιπωρήσαμε αρκετά, έκαναν την απονομή των βραβείων του 3ου μαθητικού αρχαιολογικού διαγωνισμού.


Ευχαριστούμε τις κκ. Φαίη Τσίτου, Αλεξάνδρα Σφυρόερα για την πολύτιμη βοήθεια τους, την διευθύντρια μας κ. Κελέση Μαρία, επίσης τους μαθητές μας :

  • Τσατραφίλη Μαρία
  • Μάνταλο Λάζαρο
  • Λουραντάκη Γιώργος
  • Γκούντουβα Βικτωρία
  • Μαθιό Γεράσιμο
  • Ξενικάκη Σμαράγδα
  • Σουφλέρη Αναστασία
  • Καρούτα Πόπη
  • Σαββίδου Ελένη
  • Μαλάι Άρη
  • Μακρόπουλο Ηλία
  • Μανανά Βασίλη
  • Μουστάκα Κωνσταντίνο
  • Τριανταφύλλου Μάντυ
  • Στρέπκου Λαμπρινή
  • Σαμαράι Βαλάντη
  • Σάχι Ιωάννα 
  • Μούσα Ευάγγελο
  • Βογιατζή Χρήστο
  • Δελχά Μαρία
  • Καραχρήστο Βασίλη
  • Βλαχογιάννη Αχιλλέα
  • Δεβετζόγλου Αντρέα
  • Παρτσαλά Πέτρο
  • Χόρτη Μαρία
  • Παναγιωτάκη Μάγια
  • Κώστα Χριστίνα
  • Κολλάρου Μαριαλένα
  • Ηλιοπούλου Ελευθερία
  • Δελημπαλταδάκη Συμεών
  • Βασίλη Φώτη
  • Ντόνι Άγγελο
  • Βαλάφα Στάθη
  • Και τον Radwan για την πολύτιμη βοήθεια του
  • 19-5-2018 – Ημέρα μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού

May 16

Editorial 4

Εμείς, δικαιολογούμε τον τίτλο μας (“14 deftera πρίν από το Big Bang”) γιατί έχουμε προηγηθεί στον προβληματισμό :




Τι γίνεται με την Αμφίπολη αλήθεια σήμερα ; Πληροφορίες μας λένε ότι το όνειρο… εγκαταλείφθηκε. Ο τάφος κοντεύει να γκρεμιστεί. Και οι αρχαιολογικές έρευνες δεν συνεχίζονται. Λείπουν τα χρήματα ; Η διάθεση ; 
Μα εδώ, ο Χρήστος Τσούντας το 1902-1904 έκανε μόνος του και με περιορισμένα μέσα (χρηματικά και επιστημονικά) την ανασκαφή δύο νεολιθικών οικισμών στο Σέσκλο και το Διμήνι ! Και μάλιστα σε αυτές τις ανασκαφές του στηρίχθηκαν όλοι οι υπόλοιποι, που σημαίνει ότι δεν ήταν πρόχειρες. Στην Ελλάδα πιστεύεται ότι το μεγάλο επιχειρηματικό της όπλο είναι ο τουρισμός, αυτός όμως συνδέεται και με τους αρχαιολογικούς μας τόπους και όχι μόνο με… τα bar, το “tzatziki”, το alcohol και το “mousaka”…! 
Ποιά είναι λοιπόν η πολιτική που ακολουθούμε ;

Σάντυ Αθανασοπούλου 


May 16

Αρχαιολογικά παράδοξα : Η τριλογία !

»Αρχαιολογικά παράδοξα τόμος 1ος

Περιεχόμενα : 
1. Νησί του Πάσχα
2. Το μυστήριο των Anasazi 
3. Όρος ΝΕΜΡΟΥΤ
4. O τύμβος στο Σβεστάρι της Βουλγαρίας
5.Σύγκριση : Αμφίπολη (Αριστερά), Σβεστάρι (Δεξιά)


»Αρχαιολογικά παράδοξα τόμος 2ος

Περιεχόμενα : 

1. ΕΛ ΝΤΟΡΑΝΤΟ
2. ΒΡΈΘΗΚΕ Η ΘΡΥΛΙΚΉ ΠΎΛΗ ΤΟΥ ΆΔΗ!!!!!
3. ΔΎΟ ΠΕΡΊΕΡΓΕΣ ΥΠΟΘΈΣΕΙΣ ΜΟΥΜΙΟΠΟΊΗΣΗΣ
3.α. AΓΝΩΣΤΟΣ ΑΝΔΡΑΣ Ε: ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΟΥΜΙΑΣ!
3.β. Η ΠΙΌ ΚΑΛΟΔΙΑΤΗΡΗΜΈΝΗ ΜΟΎΜΙΑ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ!
5.ΓΡΑΜΜΈΣ ΤΗΣ ΝΑΖCA


»Αρχαιολογικά παράδοξα τόμος 3ος

Περιεχόμενα : 

1. Ένα αλλόκοτο κρανίο
2. ΛΙΘΟΓΡΑΦΊΑ ΕΞΩΓΉΙΝΗΣ ΆΦΙΞΗΣ
3. ΑΝΤΙΚΕΊΜΕΝΟ 500.000 ΕΤΩΝ..!!!
4. Ευρήματα μιλούν για 20 χιλ. χρόνια ανθρώπινου πολιτισμού
5. Το μυστηριώδες αντικείμενο που… τρελαίνει τους αρχαιολόγους


Στα άρθρα γράφει ο Ιωάννης Αναστόπουλος (Joker)


April 23

Καλημέρα Θλίψη

Το βιβλίο της Φρανσουάζ Σαγκάν, ’’Καλημέρα Θλίψη’’ αναφέρεται σε ένα ιδιαίτερο καλοκαίρι που σημάδεψε την ζωή της Σεσίλ. Συγκεκριμένα η Σεσίλ είναι ένα δεκαεπτάχρονο κορίτσι που τα τελευταία δυο χρόνια ζει με τον πατέρα της-και την γυναίκα του, Έλσα-. Η μητέρα της έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό. Ο πατέρας της είναι καλός και στοργικός αλλά επιπόλαιος. Έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία στις γυναίκες(και έτσι δεν έχει βρει μια ‘μόνιμη’ σύζυγο ακόμη.

Η Σεσίλ έχει μεγάλη αδυναμία στον πατέρα της και δεν την ενοχλεί η παρουσία της συντρόφου του, Έλσας .Η Άννα ήταν φίλη της μητέρας της Σεσίλ και είναι σχετικά έξυπνη, αδιάφορη και πολύ όμορφη. Αυτή είχε την επιμέλεια της Σεσίλ για ένα χρονικό διάστημα ,φροντίζοντας την και τώρα ξαναγυρνά δημιουργώντας στον Ράυμον ένα έντονο συναίσθημα για αυτήν.

Ο Συρίλ είναι ένα αγόρι, στην ηλικία των είκοσι, που ζει δίπλα στην βίλα του Ράυμον και βαθμιαία ανακαλύπτει στην Σεσίλ την αγάπη του.Σύντομα ο Ράυμον παρατάει την Ελσα και ζει με την Άννα κάτι που στην αρχή ενθουσίασε την Σεσίλ άλλα η Άννα είναι αποφασισμένη να τον παντρευτεί και αυτός συμφωνεί. Η Σεσίλ αποδέχεται αυτό το νέο σχετικά ευχάριστα αλλά όταν η Άννα την θέλει επικεντρωμένη στα μαθήματα της για να πάρει το δίπλωμα και ‘εμποδίζει’ την ανεξαρτησία εκείνης και του πατέρα της παίρνει δραστικά ,μέτρα.

Το σχέδιο της είναι, ο Συρίλ να παριστάνει τον σύντροφο της Ελσας, ώστε ο Ραυμον να ζηλέψει και να πάρει πίσω την Έλσα όπως τον παλιό καιρό.Εν τω μεταξύ η Σεσίλ και ο Συρίλ είχαν αναπτύξει έναν σκληρό δεσμό. Όταν τελικά το σχέδιο τους έχει πετύχει η Άννα φύγει από την βίλα με το αυτοκίνητο της έχοντας ήδη δει την Έλσα και τον Ράυμον μαζί. Τότε μετανιωμένος ο Ράυμον ξεσπά σε κλάματα και η Σεσίλ παρόλο που είχε μπερδεμένα αισθήματα για την Άννα δεν ήθελε να φύγει.

Πατέρας και κόρη έφτιαξαν κάποια γράμματα για την Άννα ώστε να τους συγχωρέσει και να έρθει πίσω. Οι προσπάθειες τους ήταν μάταιες διότι ενημερώθηκαν πως η Άννα είχε πάθει ένα δυστύχημα και είχε πεθάνει Ο Ραυμον και η Σεσίλ νοίκιασαν μια άλλη βίλα για το επόμενο καλοκαίρι. Η Σεσίλ βρήκε ένα αγόρι ,τον Φιλίπ και ο πατέρας της μια άλλη γυναίκα .Και οι δυο έμειναν ενωμένοι και δεν έπαψαν να θυμούνται την Άννα, προχωρώντας όμως στο επόμενο στάδιο της ζωής τους.

Γράφει η Λαμπρινή Στρέπκου
April 23

Σχολιασμός του βιβλίου ιστορίας της Β´ Γυμνασίου

Ονομάζομαι Λαμπρινή Στρέπκου και είμαι μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου. Θα γράψωγια το φετινό βιβλίο της Ιστορίας (Δευτέρας γυμνασίου) το οποίο αναφέρεται στην Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία, στα χρόνια του Βυζαντινού κράτους. Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα σχετικά με το βιβλίο αυτό κραυγάζουν.

Αρχικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα πλεονεκτήματα είναι ενδεικτικά τρία. Πρώτον, προσφέρει πολλές χρήσιμες πληροφορίες για τα τότε χρόνια και επομένως κάνει ενήμερα τα παιδιά για τα διάφορα ιστορικά γεγονότα. Επιπλέον χρησιμοποιεί ένα πλούσιο και σύνθετο λεξιλόγιο, που κατά τη γνώμη μου, αναπτύσσει την ποιότητα του λεξιλογίου των παιδιών περισσότερο καθώς βοηθάει τον τρόπο έκφρασής τους. Ένα τελευταίο πλεονεκτημα του βιβλίου Ιστορίας είναι η χρήση εικόνων σε κάθε μάθημα που μας κάνει να φανταστούμε (πχ την τοποθεσία των κρατών ,τον τρόπο ζωής κτλ.),κάτι σημαντικό για την αντίληψη του μαθήματος.

Ωστόσο τα μειονεκτήματα είναι πολλά και κάποιες φορές κάνουν το μάθημα της Ιστορίας δύσκολο. Συχνά, το λεξιλόγιο αποτελεί είτε θετικό είτε αρνητικό προσόν στο μάθημα της Ιστορίας. Όπως προανέφερα , το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί είναι πλούσιο και όμορφο, αλλά δυστυχώς πολλές φορές μπορεί να προβληματίσει τα παιδιά και να κάνει το μάθημα δυσνόητο.

Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι ο τρόπος διάταξης των ιστορικών γεγονότων. Δηλαδή, τα ιστορικά γεγονότα δεν έχουν καταγραφεί με χρονολογική σειρά και η κατανομή της ύλης δεν είναι ομοιόμορφη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εξιστόρηση των κατακτήσεων των Σελτζούκων που ,έπειτα ,συνεχίζει με την Άλωση της Πόλης –σταυροφορίες περίοδο της Λατινοκρατίας και μετά επανέρχεται ξανά στους Σελτζούκους. Έτσι, έχει σαν αποτέλεσμα τα παιδιά να μπερδέψουν τα γεγονότα και μην τα έχουν στο μυαλό τους με χρονολογική σειρά.

Συμπεραίνοντας, το βιβλίο της Ιστορίας ίσως προσφέρει πολλά στα παιδιά, αλλά δεν παύει να δημιουργεί προβλήματα που η πλειοψηφία των μαθητών δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει.

Γράφει η Λαμπρινή Στρέπκου
April 17

Θανάσης Βασιλόπουλος : Ένας επαναστάτης της μουσικής, ένας ωραίος άνθρωπος.

Ο Θανάσης Βασιλόπουλος κατάγεται από μια από τις πιο σπουδαίες μουσικές οικογένειες της Ελλάδας, που έχουν παράδοση στο δημοτικό τραγούδι και το κλαρίνο, απ´ την φύτρα του Γιάννη και του Γιώργου Βασιλόπουλου.

Όταν γεννήθηκε, όπως λέει η μητέρα του, τα παιδικά του χέρια έπαιζαν μουσική και, βέβαια, τζαζίστας δεν γίνεσαι, αλλά γεννιέσαι.

Το 1972 που ο Θανάσης Βασιλόπουλος γεννήθηκε, η ανθηρή οικονομία στην Ελλάδα ήταν το κλαρίνο. Το κλαρίνο ήταν αυτό που έφερνε πολύ ««χαρτούρα»» και σε αυτούς που έπαιζαν και σε αυτούς που τραγουδούσαν. Ήταν αυτό που έδινε ««μυρωδιά»» Ελλάδας στους μετανάστες του εξωτερικού, Γερμανίας και Η.Π.Α. αλλά και στους εσωτερικούς μετανάστες, αυτούς που ερχόντουσαν απ´ τα χωριά στις πόλεις και από την Βόρεια Ήπειρο στην Αθήνα. Όλοι αυτοί έπαιρναν μυρωδιά χωριού και τοπικής πατρίδας ακούγοντας κλαρίνα σε μαγαζιά όπως η «Βοσκοπούλα», η «Γκόλφω» ή του «Σκαφίδα» στην πλατεία Ομονοίας.

Το κλαρίνο πάντα εξέφραζε και εκφράζει ακόμα και σήμερα την Ελληνική ψυχή και δεν νοείται γλέντι Ελληνικό δίχως κλαρίνο. Το Πάσχα, η επέτειος της Ελληνικής επανάστασης, είναι συνδεδεμένα με την γνώριμη φωνή αυτού του μουσικού οργάνου. Ακόμα και σήμερα στα Ελληνικά πανηγύρια οι Έλληνες, εν μέσω κρίσης, ξοδεύουν άπειρα λεφτά για να ακούσουν αυτό το Βαλκανικό όργανο. Το κλαρίνο είναι μεσ´ στο DNA μας και μας βοηθά να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας. Τα πιο σκληρά Ελληνικά πανηγύρια είναι αυτά της Αιτωλοακαρνανίας, του Μεσολογγίου και του Αγρινίου, πατρίδας του Θανάση Βασιλόπουλου. Εκεί έμαθε, μικρό παιδί, να παίζει κλαρίνο για να θρέψει την οικογένειά του. Η διαφορά του ήταν ότι αυτός έβαζε την ίδια την ψυχή, όχι για να ευχαριστήσει όσους τον άκουγαν μόνο, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του. Τα χέρια και τα πνευμόνια του ήταν η εξέλιξη της ψυχής του. Και κατάφερε πράγματι να εξελίξει αυτόν τον βουκολικό, Βαλκανικό ήχο σε ένα όργανο διεθνούς ενδιαφέροντος. Όταν μεγάλωσε, το πάντρεψε με άλλα έθνικ όργανα, από άλλες πατρίδες, όπως η Κίνα, η Μέση Ανατολή, οι Νότιες Πολιτείες των Η.Π.Α. Έτσι γεννήθηκαν μέσα απ´ την ψυχή και την τεχνική του κομμάτια όπως το Air Child, το Earth Child, και έγινε ένας καινούργιος Ravi Shankar, μόνο που αυτόν τον ανακάλυψε ο Joe Bonamassa
και τον κάλεσε στο Διεθνές Φεστιβάλ του Μοντρέ, όπου εκεί απέδειξε ότι το κλαρίνο μπορεί να γίνει ένα όργανο ισάξιο του σαξόφωνου και της Τζαζίστικης τρομπέτας, και μπορεί να πλεύσει μαζί με το Νάϊ. Με το κλαρίνο μπορεί σαν Άτρακτο, σαν καράβι μυαλού να ταξιδέψει κανείς στον χώρο της μουσικής.



Το δικό του κλαρίνο, όπως λέει ο ίδιος, είναι 150 χρόνων, αλλά εγώ πιστεύω ότι η ψυχή του και η μουσική του εκφράζει πολύ περισσότερα βιώματα, όπως τους νέγρους μπλουζίστες της Αλαμπάμα και του Μισισίπι, τους Βεδουίνους της Βόρειας Αφρικής αλλά και τους Δυτικό-Ευρωπαίους που εκφράζονται μέσα από την μουσική του Ζάν Μισέλ Ζάρ.

Για εμένα, μια συμμετοχή του Θανάση Βασιλόπουλου με τον Ζάν Μισέλ Ζάρ θα ήταν το «13ο όνειρο» της ηλεκτρονικής μουσικής του μέλλοντος. Εύχομαι η πορεία του να αποκαλύψει το σκοτεινό πρόσωπο της σελήνης (Dark side of the moon).
Πολλοί μπορούν να πούνε ότι δεν είναι ο μοναδικός και ότι ο Hüsnü Senlendirici παίζει ισάξια με τον Θανάση Βασιλόπουλο. Ναι, αλλά ο Θανάσης Βασιλόπουλος είναι ο μοναδικός που κατάφερε μαζί με τον Β. Παπαθανασίου (Across the mountains), να ανέβουν τα βουνά του Ινδοκαύκασου και να «πιάσουν» μαζί την ψυχή του Μ. Αλεξάνδρου…(!)   

Γράφει ο Διονύσης Βασιλόπουλος 
Επιμέλεια Σάντυ Αθανασοπούλου

March 5

Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει

Το μυθιστόρημα που θα αναφερθώ λέγεται «η κότα που ονειρευόταν να πετάξει». Πρόκειται για ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που αφορά τους πάντες.

Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στην ζωή μιας κότας μέσα στο κοτέτσι, όπου σκοπός της είναι να γεννάει αυγά. Παρόλα αυτά, το όνειρο της είναι να ζήσει στον αχυρώνα με τις άλλες κότες και να έχει την δυνατότητα να αναθρέψει ένα κοτοπουλάκι. Μόλις ο ιδιοκτήτης της κότας, ονομαζόμενη Μπουμπουκίτσα, την βλέπει ότι δεν είναι πλέον πρόθυμη να γεννήσει άλλα αυγά ,την πετάει. Ωστόσο, την σώζει μια αρσενική Πρασινοκεφαλόπαπια όπου η Μπουμπουκίτσα του ζητάει να την οδηγήσει στον αχυρώνα.

Στον αχυρώνα, υπάρχουν ζώα με διαφορετικές αντιλήψεις και συναισθήματα από την Μπουμπουκίτσα. Εκεί δέχεται τα αρνητικά σχόλια των ζώων του αχυρώνα και αναγκάζεται να φύγει και να ζήσει ελεύθερη προσπαθώντας πραγματοποιήσει την αρχική της επιθυμία. Καθώς έχει πάρει την απόφαση αυτή και δεν μπορεί η ίδια να κάνει αυγό, βρίσκει ένα, που αργότερα μαθαίνει ότι είναι του Πρασινοκεφαλόπαπια ,και αποφασίζει να το αναθρέψει μόνη της .Αργότερα δέχεται για λίγο την βοήθεια του Πρασινοκεφαλόπαπια , μέχρι που σκοτώνεται από την περιβόητη Νυφίτσα.

Μ εγαλώνοντας το παιδί της, η Μπουμπουκίτσα παίρνει κιόλας σημαντικές αποφάσεις. Επιστρέφει στον αχυρώνα αλλά έπειτα πάλι διώχνεται από την πρόθεση των ζώων να της πάρουν το παιδί. Μόνη με το παιδί της πια, αποφασίζει να ζήσει ελεύθερη στην φύση, δεχόμενη να αντιμετωπίσει όλους τους κινδύνους της. Συχνά δεχόταν επιθέσεις από την Νυφίτσα που πάντα κατάφερνε να την αποκρούσει. Καθώς το παιδί της καθοδηγούσε το σμήνος των ομοίων του για να πετάξουν μακριά, τότε η Μπουμπουκίτσα θέλησε να κάνει ανακωχή με την Νυφίτσα: να μην πειράζει η καθεμία το παιδί της άλλης.

Στο τέλος η Μπουμπουκίτσα δημιούργησε ένα τελευταίο όνειρο: να πετάξει. Κατάλαβε βέβαια ότι είναι πράμα αδύνατο, αφού τα φτερά της είναι πολύ αδύναμα. Αφού δεν μπορούσε να ακολουθήσει το παΐδι της πετώντας, έκανε κάτι πολύ ανατρεπτικό!!!!

Γράφει η Λαμπρινή Στρέπκου