Πώς αρχίσατε να ασχολείστε με τα Γερμανικά, και πώς με το να γράφετε στίχους;
Απάντηση
Με τα Γερμανικά… εγώ μεγάλωσα στη Γερμανία, έβγαλα δημοτικό, γυμνάσιο και Α’ λυκείου εκεί, και μετά σπούδασα Γερμανική φιλολογία, εδώ, στην Ελλάδα και δουλεύω ως καθηγήτρια Γερμανικών όλα τα χρόνια. Γράφω και στα Γερμανικά στίχους, όχι πολύ όμως. Πιο εύκολα μου βγαίνει στα Ελληνικά! Γράφω από πολύ μικρή σαν και εσάς! Στα 14 περίπου άρχισα να γράφω και πεζό και έμμετρο.
Ερώτηση 2η
Τι δυσκολίες αντιμετωπίζετε στη δουλειά σας ως καθηγήτρια και ως στιχουργός;
Απάντηση
Είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα. Ως καθηγήτρια, είναι αυτό που ήθελα να κάνω πάντα, να είμαι με παιδιά, να διδάσκω την γλώσσα, που για εμένα είναι σχεδόν μητρική. Οι δυσκολίες είναι όλες οι δυσκολίες, που έχουν όλοι οι καθηγητές με το σύστημα που επικρατεί… με τα πολλά παιδιά στην τάξη, με την φασαρία και την αδιαφορία των μαθητών. Προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο. . Ως στιχουργός, το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο, γιατί δεν υπάρχει καμία βοήθεια από τις δισκογραφικές πλέον.Δεν χρηματοδοτούν άλλες δουλειές, διότι όλα ανεβαίνουν πλέον στο youtube ,οπότε ο κόσμος δεν αγοράζει CD, και γι’ αυτό οι μελοποιήσεις γίνονται, τα τραγούδια μελοποιούνται και ανεβαίνουν μεν στο youtube,αλλά λίγα, πολύ λίγα, δισκογραφούνται και επιπλέον δεν πληρώνεται αυτή η δουλειά, είναι δουλειά που γίνεται, επειδή τη θέλουμε και την αγαπάμε, αλλά δεν πληρώνεται.
Ερώτηση 3η
Πώς ισορροπείτε τις δύο δουλειές;
Απάντηση
Δεν υπάρχει θέμα ισορροπίας. Εγώ γράφω όλη την ώρα, όλες τις ώρες! Μπορεί να μου έρθει μια ιδέα την ώρα που είμαι στο δρόμο, που οδηγώ, που κοιμάμαι, που προσπαθώ να κοιμηθώ και μετά να το επεξεργαστώ το βράδυ. Γράφω όλη την ώρα. Κάτι που μ’ απασχολεί, κάτι που με συγκίνησε, που με έκανε να κλάψω, που με έκανε να χαρώ! Δεν έχει να κάνει το ένα με το άλλο. Δεν εμποδίζει η μία δουλειά την άλλη, η μία είναι η δουλειά μου και το άλλο είναι κάτι που το έχω μεγάλη ανάγκη και πρέπει να το κάνω για μένα.
Ερώτηση 4η
Τι ακούσματα είχατε από μικρή;
Απάντηση
Μικρή!! Ήμουνα στη Γερμανία όπως όλοι οι μετανάστες ακούγαμε πάρα πολλά ελληνικά, ακούγαμε πάρα πολλά λαϊκά ελληνικά, άκουγε ο πατέρας μου Καζαντζίδη φυσικά, και όλους τους γνωστούς λαϊκούς τραγουδιστές Χάρις Αλεξίου, Νταλάρα. Και δημοτικά ακούσματα είχα. . Η αλήθεια είναι ότι άρχισε να μ’ αρέσει η ιδέα του να γράφω και εγώ στίχους όταν άκουσα για πρώτη φορά την Αλεξίου, την Χάρις Αλεξίου. Άκουγα Rock and Roll, άκουγαποπ. RockandRollόμως πάρα πολύ, ήταν στην μόδα την εποχή που ήμουν εγώ στη Γερμανία. Και μετά το κλασικό Rockόπως RollingStones, U2. αλλά και άλλα συγκροτήματα πολύ παλιά για εσάς, που μπορεί να μην τα ξέρετε. Όμως, από τη στιγμή που γύρισα στην Ελλάδα ,ακούω κυρίως Ελληνικό στίχο, ελληνικό τραγούδι έντεχνο και Ροκ.
Ερώτηση 5η
Εσείς πώς ήρθατε σε γνωριμίες με δισκογραφικές εταιρείες;
Απάντηση
Η γνωριμία ήταν καταρχήν με τους συνθέτες που μελοποίησαν τα τραγούδια, όταν ήμουν φοιτήτρια γνώρισα τον Μιχάλη Κακέπη ο οποίος ήταν ο πρώτος που μελοποίησε τραγούδια μου,αυτά όμως δεν έχουν δισκογραφηθεί ποτέ. Μετά γνώρισα τον Χρήστο Παπαδόπουλο από τα «παιδιά απ’ την Πάτρα» που μελοποίησε και αυτός τα πρώτα μου τραγούδια και αυτά δεν είχαν την τύχη να δισκογραφηθούν. Παντρεύτηκα, έφυγα ξανά για Γερμανία, δούλεψα εκεί, όποτε έμεινε για ένα διάστημα αυτή η ιστορία μόνο στο γράψιμο και, όταν γύρισα ,ξαναήρθα σε επαφή με άτομα που είχα γνωρίσει πριν και έτσι έγινε η πρώτη δισκογραφημένη δουλειά με τον Νίκο Πίτλογλου, ο οποίος και μελοποίησε τραγούδια μου, και αυτός ήρθε σε επαφή με την δισκογραφική. Εγώ, η ίδια δεν έχω να κάνω με δισκογραφικές.
Η δεύτερη δισκογραφημένη δουλεία ήταν με τον Νίκο Καρίμπα το «Σαν Αγέρας», ένα ζεμπέκικο, που βγήκε το 2011 με τη δουλειά «Μοιρασμένες στιγμές» ,όπου ο συνθέτης είχε πάρα πολλούς στιχουργούς και πάρα πολλούς τραγουδιστές στο ίδιο CD.
Και η τρίτη δισκογραφημένη δουλειά, που είχε περισσότερα τραγούδια δικά μου, 6 τραγούδια από τα 12, ήτανε του Χάρη Καλαμπακάκη, και εδώ θέλω να πω ότι με βοήθησε πάρα πολύ το Ίντερνετ, γιατί τον Χάρη τον γνώρισα από το Ίντερνετ και από εκεί βρήκε στίχους μου και τους μελοποίησε. Μετά γνωριστήκαμε προσωπικά και αυτός με την δισκογραφική ήρθε ο ίδιος σε επαφή. Εγώ με τις δισκογραφικές δεν είχα προς το παρόν καμία σχέση. Υπάρχουν μετά πάρα πολλά άλλα τραγούδια που ανέβηκαν μόνο διαδικτυακά. Το καινούργιο είναι του Ρούγκα ,του Γιώργου ,από την Πρέβεζα ,«το Χίονι» που πάει πάρα πολύ καλά, ήτανε τον Δεκέμβρη 2010 σε κάποιους σταθμούς στο top hit 10 και τώρα ετοιμάζονται διάφορες άλλες δουλειές.
Ερώτηση 6η
Τι σας εμπνέει στο να γράφετε στίχους; Εμπνέεστε καθόλου από τους μαθητές σας;
Απάντηση
Δεν θα το έλεγα έτσι ακριβώς! Η έμπνευση είναι πάντα η στιγμή! Συνήθως ,όμως, είναι προσωπικά βιώματα, είναι θέματα που αφορούν εμένα, το πώς ένοιωσα εγώ κάποιες καταστάσεις. Δεν είναι όλα τα τραγούδια ερωτικά! Είναι κάποια τραγούδια που αφορούν την κρίση που περνάμε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, είναι κάποια τραγούδια που τα είχα γράψει παλιότερα, αλλά ,και πάλι, είχανε πολιτικοποιημένο περιεχόμενο όχι ακριβώς πολιτικό. Δηλαδή αφορούν την κοινωνία και τα προβλήματα, την αδικία ίσως, το να είναι κάποιος αδικημένος. Η αδικία είναι, όντως, ένα πρόβλημα, αλλά τα περισσότερα είναι ερωτικά και αφορούν την απογοήτευση, τη χαρά, τη νοσταλγία (όταν ήμουν Γερμανία είχα γράψει ένα κομμάτι που αφορούσε την Ελλάδα, γιατί πραγματικά εκεί δεν ένιωθα καλά). Όταν ήμουν μαθήτρια στη Γερμανια ένιωθα πολύ καλά, όταν ξαναπήγα για να δουλέψω δεν ένιωθα καθόλου καλά, ήμουν δυστυχισμένη πραγματικά ,μου έλειπε πολύ η Ελλάδα. Και εκεί βγήκαν κάποια τραγούδια για τον ήλιο, για τη θάλασσα ,σε συνδυασμό πάντα με άλλες στιγμές και άλλα συναισθήματα.
Ερώτηση 7η
Η οικογένειά σας, σας στηρίζει; Δηλαδή τα παιδιά σας.
Απάντηση
Πάρα πολύ! Τα παιδιά μου πάρα πολύ! Ο Αντρέας, ο ένας μου γιός, ήταν που επέμενε να δώσω στίχο σε καλλιτέχνες ,όταν εγώ δεν τολμούσα ακόμα και τα είχα στα συρτάρια μου και ήξερα μόνο εγώ ότι γράφω. Επέμενε… και πήγαμε μαζί σε συναυλία και δώσαμε στίχους σε κάποιον επώνυμο. Και ο Αντώνης! Ο Αντώνης είναι αυτός που μου άνοιξε το facebookκαι μου είπε «θα ξεκινήσεις να ανεβάζεις γιατί γράφεις πολύ καλά». Πιστεύουν πάρα πολύ σε εμένα τα παιδιά μου.! Οι γονείς μου η αλήθεια είναι δεν το ξέρανε. Πρώτη φορά μάθανε ότι εγώ γράφω, όταν δισκογραφήθηκε το 1οτραγούδι.
Ερώτηση 8η
Πώς τους φαίνεται που ασχολείστε με δύο επαγγέλματα;
Απάντηση
Δεν υστερώ κάτι από την οικογένεια(!) το να γράφεις όταν το έχεις ανάγκη δεν μπορείς να το σταματήσεις! Είναι κάτι που …. όπως ανασαίνεις! Πρέπει να γράψεις! Όταν σου έρθει ένας πόνος, κάτι σε πλήγωσε, κάτι σε στεναχώρησε ή και χάρηκες. Πρέπει να γράψεις! Δεν νομίζω να είναι συνδυασμός δύο επαγγελμάτων. Ο στίχος προς το παρόν δεν είναι επάγγελμα, είναι κάτι που το κάνω για μένα, επειδή νιώθω καλά με αυτό, με ελευθερώνει, μου διώχνει ένα βάρος όταν νιώθω κάτι ότι δεν πάει καλά, σαν να τα λέω σε εμένα, σαν να τα λέω στο χαρτί και να ελευθερώνομαι. Μ’ αρέσει πάρα πολύ! Δεν νομίζω ,όμως, ότι είναι συνδυασμός δύο επαγγελμάτων, δεν είναι επάγγελμα ο στίχος! Δεν το κάνω για βιοποριστικό λόγο, ούτε παίρνω χρήματα από αυτό!
Το θέλετε και το κάνετε;
Το θέλω και το κάνω! Το αγαπάω πάρα πολύ! Αγαπάω τον στίχο και μ’ αρέσει όταν το τραγούδι έχει στίχο που έχει νόημα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ακούνε όλα αυτά τα τραγούδια που έχουνε ένα δύστιχο και επαναλαμβάνεται και δεν λέει τίποτα!
Ερώτηση 9η
Ένα τραγούδι που μας έκανε εντύπωση είναι το τραγούδι, που έχετε γράψει, «οι Λιποτάκτες». Και περισσότερο εντύπωση μας έκανε ο στίχος «και εγώ τον κόσμο να αλλάξω μα πως βαρέθηκα θα το φωνάξω» Όταν γράψατε αυτόν το στίχο είχατε στο μυαλό σας τους μαθητές σας; Δηλαδή βαρεθήκατε από αυτούς;
Απάντηση
Όχι καθόλου! (γέλια) Την πολιτική κατάσταση είχα στο νου μου και την δυσκολία του κόσμου να ανταπεξέλθει σε όλα αυτά που του ζητάνε, με τους μισθούς που δίνονται και με τις δουλείες που δεν υπάρχουν. Ήτανε πραγματικά μόνο την κοινωνία και το πως μας έχουν καταντήσει οι καταστάσεις οι πολιτικές! Καθόλου τους μαθητές. Οι μαθητές μπορεί να μου δυσκολεύουν κάποιες φορές τη ζωή, αλλά τους αγαπάω πάρα πολύ και δεν είναι έξω από το πρόβλημα, δηλαδή και τα παιδιά είναι τόσο ζωηρά στην τάξη και τόσο αδιάφορα , γιατί αυτό είναι το αποτέλεσμα της όλης αυτής κατάστασης που ζούνε στο σπίτι, στα προβλήματα που έχουν στα σπίτια τους αλλά και έξω από αυτό.
Ερώτηση 10η
Αν ήταν να διαλέγατε ανάμεσα στα δύο επαγγέλματα, ποιό θα ήταν αυτό και γιατί;
Απάντηση
Στιχουργός! Έχω δουλέψει, πλέον, πάρα πολλά χρόνια ως καθηγήτρια και καθηγήτρια ενηλίκων, όταν ξεκίνησα στο φροντιστήριο, που είναι τελείως άλλη δουλειά, γιατί οι ενήλικες έχουν ένα στόχο: να βγάλουν μεταπτυχιακό ή να δουλέψουν στο εξωτερικό, οπότε ασχολούνται και πάρα πολύ ουσιαστικά με το μάθημα. Είναι αλλιώς η δουλειά όταν έχεις να κάνεις με μαθητές που έχουν στόχο να μάθουν πολύ καλά τη γλώσσα. Σε βοηθάει πολύ αυτό σαν καθηγήτρια. Και μετά με τα παιδιά, με το γυμνάσιο, όλα αυτά τα χρόνια και με το δημοτικό, στην Γερμανία, όπου δούλεψα. Έχω κάνει όλες τις βαθμίδες, έχω προετοιμάσει για πανεπιστήμιο, όλα τα διπλώματα, νομίζω το έχω καλύψει το φάσμα με την εκπαίδευση. Μ’ αρέσει, αλλά, πλέον, θα ήθελα να ασχοληθώ ουσιαστικά με τον στίχο και μόνο.
Ερώτηση 11η
Τί ετοιμάζετε τώρα; Ποιά είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;
Απάντηση
Ετοιμάζω ένα βιβλίο με στίχους – ποιήματα. Ήδη το πρώτο ποίημα βραβεύτηκε πριν από μια εβδομάδα από δύο εκδοτικούς οίκους, το «Εν τύποις» και το «Μωραΐτη», και θα εκδοθεί μαζί με άλλα βραβευμένα ποιήματα. 30 ποιήματα θα εκδοθούν από αυτούς τους δύο εκδοτικούς οίκους πολύ σύντομα και με έναν από αυτούς, θα δω με ποιόν, θα συνεργαστώ. Πάντως ,είναι έτοιμη και η συλλογή.
-Πολύ ωραία, ανυπομονούμε!
Επίσης, θα ήθελα να προσθέσω, ότι ετοιμάζονται 4 δουλειές, η μία είναι με τον Μιχάλη Κακέπη ,με ροκ τραγούδια, η άλλη με τον Σπύρο Κορδέρα ,πάλι, με ροκ. Ο Ρούγκας ,από την Πρέβεζα, έχει ήδη ανεβάσει στο διαδίκτυο τα 3 πρώτα, το ένα είναι δικό μου. Ο Λουκάκης ο Γιώργος, από την Κρήτη, ετοιμάζει έντεχνο με κρητικό ύφος, με δικό μου στίχο και ο Αρμένης ο Σπύρος. από τη Ζάκυνθο ,ένα δίσκο με λαϊκά. Και όλα αυτά είναι, ήδη, έτοιμες δουλειές, μελοποιήμενες δουλειές και κάποιες βρίσκονται ήδη στο στούντιο, οπότε αισιοδοξούμε ότι φέτος θα βγούνε όλες αυτές οι δουλειές. Βέβαια ,αργούν, δεν είναι σήμερα μπήκαμε στο στούντιο, αύριο βγήκε το CD. Μπορεί να πάει και τέλος του χρόνου, αλλά πιστεύω φέτος.
-Έχετε δρόμο ακόμη!
Έχω δρόμο, έχω αγάπη γι αυτή τη δουλειά και ευχαριστώ πάρα πολύ που διαλέξατε εμένα από όλους τους καθηγητές να μιλήσω…
-Εμείς σας ευχαριστούμε! Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά!
Για το περιοδικό, θα ήθελα να πω, ότι ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Ξεπερνάει κατά πολύ τις δυνατότητες σχολείου και μαθητών. Κάνετε καταπληκτική δουλειά!! Μπράβο σας! Καλή πρόοδο και καλή συνέχεια!!
-Ευχαριστούμε πολύ!!
Ευχαριστήσουμε την κ. Γιώτα Γερογιώργη, που δέχτηκε να μας παραχωρήσει συνέντευξη.
Γράφει η Ιωάννα Μάρκου και ο Κωνσταντίνος Αγρέβης
Το 1972 που ο Θανάσης Βασιλόπουλος γεννήθηκε, η ανθηρή οικονομία στην Ελλάδα ήταν το κλαρίνο. Το κλαρίνο ήταν αυτό που έφερνε πολύ ««χαρτούρα»» και σε αυτούς που έπαιζαν και σε αυτούς που τραγουδούσαν. Ήταν αυτό που έδινε ««μυρωδιά»» Ελλάδας στους μετανάστες του εξωτερικού, Γερμανίας και Η.Π.Α. αλλά και στους εσωτερικούς μετανάστες, αυτούς που ερχόντουσαν απ´ τα χωριά στις πόλεις και από την Βόρεια Ήπειρο στην Αθήνα. Όλοι αυτοί έπαιρναν μυρωδιά χωριού και τοπικής πατρίδας ακούγοντας κλαρίνα σε μαγαζιά όπως η «Βοσκοπούλα», η «Γκόλφω» ή του «Σκαφίδα» στην πλατεία Ομονοίας.
