Η Βουλγαρία που γνώρισα δεν είναι η Βουλγαρία του “Azis”…!

Η Βουλγαρία είναι μια παραδοσιακή, Βαλκανική χώρα που έχει αξιοθέατα και μαγικούς τόπους γεμάτους τριαντάφυλλα και υπέροχους ανθρώπους. Πολλοί από αυτούς μετανάστευσαν, όταν έπεσε ο κομμουνισμός και σας είναι γνώριμοι, γιατί, συνήθως ,είναι αυτοί  που  φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς σας.

Σήμερα η Βουλγαρία είναι μια φτωχή χώρα που οι άνθρωποι της , παρά τη φτώχεια τους ,είναι πάντα χαμογελαστοί και περήφανοι.

Κάνοντας μια βόλτα στην καρδιά της Βουλγαρίας, δηλαδή την πρωτεύουσα της, την Σόφια θα παρατηρήσετε αντιθέσεις ανάμεσα στους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους, που είναι πιστοί στην κομμουνιστική συντηρητική ηθική και τους νέους, που έχουν δεχτεί τα μηνύματα του καπιταλισμού και του δυτικού τρόπου ζωής. Έτσι στην Βουλγαρία συμβιώνουν η παραδοσιακή μουσική (κάτι σαν τα δικά μας ηπειρώτικα δημοτικά τραγούδια) και το rock αλλά, κυρίως, η Βουλγαρική chalga (λαϊκή pop μουσική) που κύριος εκπρόσωπος της είναι ο “Azis“.

Όπως οι άνθρωποι, έτσι και οι πόλεις ακολουθούν τους παλιούς ρυθμούς και διατηρούν τα παλιά αρχοντικά κτήρια τους αλλά και τα καινούργια, που τα περισσότερα, δυστυχώς, είναι μονο-μπλόκ γκρίζες πολυκατοικίες, χαρακτηριστικές αρχιτεκτονικές κατασκευές  του κομμουνιστικού καθεστώτος.

 Υπάρχουν πολλές εθνότητες, όπως Τούρκοι και Αλβανοί, οι οποίοι είναι μόνιμα εγκαταστημένοι σε συγκεκριμένες περιοχές. Η Βουλγαρία είναι κυρίως ορθόδοξη χώρα, για αυτό τις πόλεις τις στολίζουν πολλές εκκλησίες αλλά και πολλά τζαμιά. Μια πολύ γνωστή εκκλησία είναι του Αλεξάντερ Νέβσκι – Ρώσου πατριάρχη που είναι γεμάτη χρυσό (διπλανή φωτογραφία).
Στα απέραντα και πυκνά δάση της Βουλγαρίας υπάρχουν πολλά μοναστήρια – το πιο γνωστό είναι του Ιβάν Ρούσκι στην Ρίλα – και κυριαρχούν τα πεύκα, τα έλατα και οι αγριομηλιές. Η χώρα έχει κυρίως αγροτική οικονομία και οι περισσότεροι κάτοικοί της είναι αγρότες, για αυτό κυριαρχούν  τα χωριά ,που διατηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Οι άνθρωποι, επειδή είναι φτωχοί, βασίζονται στη δική τους αγροτική παραγωγή για την επιβίωσή τους και έτσι κάθε σπίτι έχει το μποστάνι του και τα δικά του ζώα.

    Το χειμώνα το  άσπρο πέπλο του χιονιού σκεπάζει σχεδόν όλη την χώρα και δίνει ευκαιρία για τουριστική ανάπτυξη στα χιονοδρομικά κέντρα, που τα επισκέπτονται και πολλοί Έλληνες, ακόμη και σε περίοδο οικονομικής κρίσης, γιατί το κόστος διαμονής είναι μικρό όπως και οι μισθοί των Βουλγάρων.  Το καλοκαίρι την τιμητική τους έχουν οι παραλιακές πόλεις της Μαύρης θάλασσας και τα παράλια του Δούναβη.

    Τον τελευταίο καιρό η Βουλγαρία ζει μια βιομηχανική ανάπτυξη γιατί λόγω των χαμηλών ημερομισθίων, πολλές Ευρωπαϊκές και Ελληνικές βιομηχανίες έχουν μεταφερθεί εκεί.
     Η Βουλγαρία που γνώρισα είναι μια όμορφη χώρα που ζει το μέλλον, προσπαθώντας να βγει από το κομμουνιστικό παρελθόν της.
Ευτυχώς, ακόμη και σήμερα ,στην τεράστια πεδιάδα του Δούναβη οι άνθρωποι καλλιεργούν τριαντάφυλλα για να παράγουν άρωμα, ροδέλαιο αλλά και.. γλυκό τριανταφυλλάκι!!! (γιαμμμ)

γράφει ο Ιωάννης Αναστόπουλος